مولوی

بهزاد گنج ور گنجور behzad ganjvar

 مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد / مراقولیست با جانان که جانان جان من باشد (A01)

این جا کسی است پنهان دامان من گرفته / خود را سپس کشیده پیشان من گرفته (A06)

تا پی غم می دوی شادی پی تو می دود / چون پی شادی روی تو غم بود بر ره گذر (A08)

مرا پرسی که چونی بین که چونم / خرابم بیخودم مست جنونم (A11)

من در تو گریزان شدم از فتنه خویش / من آن توام مرا به من باز مده (A13)

تومرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را / تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را (A14)

خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش / بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر (A15)

من در تو گریزان شدم از فتنه خویش / من آن توام مرا به من باز مده (A16)

خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش / بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر (A19)

خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش / بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر (A24)

یارمگو که من منم / من نه منم نه من منم / گر تو تویی و من منم / من نه منم نه من منم / بر سر دار او منم / من نه منم نه من منم (B03)

هرگز دل عشاق به فرمان کسی نیست / کو مست خرابست به فرمان خرابات (B04)

تومرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را / تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را (B06)

شاهی است که تو هرچه بپوشی داند / بی کام و زبان گر بخروشی داند / هرکس هوس سخن فروشی داند / من بنده آنم که خموشی داند (B07)

سی پاره به کف در چله شدی / سی پاره منم ترک چله کن (B11)

دلبر و یار من تویی رونق کار من تویی / باغ و بهار من تویی بهر تو بود بود من (B12)

جان من است او هی مزنیدش / آن من است او هی مبریدش (B13)

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم / اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم (B14)

دفتر صوفی سواد حرف نیست / جز دل اسپید همچون برف نیست (B15)

ای مونس روزگار چونی بی من / ای همدم و غمگسار چونی بی من / من با رخ چون خزان خرابم بی تو / تو با رخ چون بهار چونی بی من (B16)

امروز مها خویش ز بیگانه ندانیم / مستیم بدان حد که ره خانه ندانیم / در عشق تو از عاقله عقل برستیم / جز حالت شوریده دیوانه ندانیم (B18)

ای زندگی تن و توانم همه تو / جانی و دلی ای دل و جانم همه تو / تو هستی من شدی از آنی همه من / من نیست شدم در تو از آنم همه تو (B19)

امروز دلم عشق است فردای دلم معشوق / امروز دلم در دل فردای دگر دارد (B21)

جان من است او هی مزنیدش / آن من است او هی مبریدش (B22)

اندر دل من درون و بیرون همه اوست / اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست (B23)

صنما چگونه گویم که تو نور جان مایی / که چه طاقت است جان را چو تو نور خودنمایی (B25)

سودای تو را بهانه ای بس باشد / مستان تو را ترانه ای بس باشد (B28)

ای در دل من میل و تمنا همه تو / واندر سر من مایه سودا همه تو (B29)

تو را در دلبری دستی تمامست / مرا در بی دلی درد و سقامست (B33)

عشقست طریق و راه پیغمبر ما / ما زاده عشق و عشق شد مادر ما (B35)

عشق مه من کار عظیمی است ولیک / من بنده آنم که غلامش عشق است (B37)

در من بدمی من زنده شوم / یک جان چه بود صد جان منی (B38)

گویند سرانجام ندارید شما / ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم (B40)

به ازین چه شادمانی که تو جانی و جهانی / چه غمست عاشقان را که جهان بقا ندارد (B41)

ز فلک فتاد طشتم به محیط غرقه گشتم / به درون بحر جز تو دلم آشنا ندارد (B43)

در دل و جان خانه کردی عاقبت / هر دو را دیوانه کردی عاقبت (B44)

ای ما و صد چو ما ز پی تو خراب و مست / ما بی تو خسته ایم تو بی ما چگونه ای (B45)

آب حیات عشق را در رگ ما روانه کن / آیینه صبوح را ترجمه شبانه کن (B46)

صنما به چشم شوخت که به چشم اشارتی کن / نفسی خراب خود را به نظر عمارتی کن (B47)

از درد تو هیچ روی درمانم نیست / درمان که کند مرا که دردم هیچست (B48)

افکند مرا دلم به غوغا و گریخت / جان آمد و هم از سر سودا و گریخت (B49)

ای زندگی تن و توانم همه تو / جانی و دلی ای دل و جانم همه تو (B50)

چون می روی بی من مرو ای جان جان بی تن مرو / وز چشم من بیرون مشو ای مشعل تابان من (B51)

گرد آن نقطه چو پرگار همی زن چرخی / این چنین چرخ فریضه ست چنین دایره را (B57)

ما چاره عالمیم و بیچاره تو / ما ناظر روح و روح نظاره تو (B58)

چندان بگردم گرد دل کز گردش بسیار من / نی تن کشاند بار من نی جان کند پیکارمن (B59)

ماییم قدیم عشق باره / باقی دگران همه نظاره (B61)

جز عشق نبود هیچ دمساز مرا / نی اول و نی آخر و آغاز مرا / جان می

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را / تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را (C02)

باز آمدم خرامان تا پیش تو بمیرم / ای بارها خریده از غصه و زحیرم (C03)

زمیانم چو گزیدی کمر مهر تو بستم / چو بدیدم کرم تو به کرم دست گشادم / نصرالعش اجیبوا و الی الوصل انیبوا / طلع البدر فطیبوا قدم الحب و انعم (B63)