MENUMENU

برگ نخست
گالری
شعروگرافی
نمایشگاه
- پاییز ۱۳۹۷
- زمستان ۱۳۹۸
سفارش و خرید
درباره ما
تماس با ما

خط و چوب

Home / خط و چوب

گفتم آهندلی کنم چندی / ندهم دل به هیچ دلبندی / سعدیا دور نیکنامی رفت / نوبت عاشقی است یکچندی

جهان یادگار است و ما رفتنی به گیتی نماند بجز مردمی فردوسی

یار مگو که من منم من نه منم نه من منم گر تو تویی و من منم من نه منم نه من منم

هرگز دل عشاق به فرمان کسی نیست کو مست خرابست به فرمان خرابات

قصه عشق را نهایت نیست صبر پیدا و درد پنهانی بهزاد گنج ور

تومرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

هرکس هوس سخن فروشی داند من بنده آنم که خموشی داند مولانا

درصورت اگر زمن نهانی از راه صفت درون جانی نظامی گنج ور

خلوتی می بایدم با تو زهی کارکمال ذره ای هم خلوت خورشید عالم کی شود

مجال من همین باشد که پنهان عشق او ورزم کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد

سی پاره به کف در چله شدی سی پاره منم ترک چله کن مولانا

دلبر و یار من تویی رونق کار من تویی باغ و بهار من تویی بهر تو بود بود من

جان من است او هی مزنیدش آن من است او هی مبریدش مولانا

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم مولانا

دفتر صوفی سواد حرف نیست جز دل اسپید همچون برف نیست مولانا

ای مونس روزگار چونی بی من ای همدم و غمگسار چونی بی من من با رخ چون خزان خرابم بی تو تو با رخ چون بهار چونی بی من مولانا

گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی حاصل عمر آن دم است باقی ایام رفت سعدی

در عشق تو از عاقله عقل برستیم جز حالت شوریده دیوانه ندانیم مولانا

ای زندگی تن و توانم همه تو جانی و دلی ای دل و جانم همه تو تو هستی من شدی از آنی همه من من نیست شدم در تو از آنم همه تو مولانا

روی به خاک می نهم گر تو هلاک می کنی دست به بند می دهم گر تو اسیر می بری سعدی

امروز دلم عشق است فردای دلم معشوق امروز دلم در دل فردای دگر دارد مولانا

اندر دل من درون و بیرون همه اوست اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست مولانا

ای چشم خرد حیران در منظر مطبوعت وی دست نظر کوتاه از دامن ادراکت سعدی

صنما چگونه گویم که تو نور جان مایی که چه طاقت است جان را چو تو نور خودنمایی مولانا

نخفته ام ز خیالی که می پزد دل من خمار صد شبه دارم شرابخانه کجاست حافظ

آن را که غمی چون غم من نیست چه داند کز شوق توام دیده چو شب می گذراند سعدی

سودای تو را بهانه ای بس باشد مستان تو را ترانه ای بس باشد مولانا

ای در دل من میل و تمنا همه تو واندر سر من مایه سودا همه تو مولانا

ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده است سعدی

غم دل با تو نگویم که نداری غم دل با کسی حال توان گفت که حالی دارد سعدی

تو را چه غم که یکی در غمت به جان آید که دوستان تو چندان که می کشی بیشند سعدی

تو را در دلبری دستی تمامست مرا در بی دلی درد و سقامست مولانا

سعدی جفا نبرده چه دانی تو قدر یار تحصیل کام دل به تکاپوی خوشتر است سعدی

عشقست طریق و راه پیغمبر ما ما زاده عشق و عشق شد مادر ما مولانا

از جرعه تو خاک زمین در و لعل یافت بیچاره ما که پیش تو از خاک کمتریم حافظ

عشق مه من کار عظیمی است ولیک من بنده آنم که غلامش عشق است مولانا

در من بدمی من زنده شوم یک جان چه بود صد جان منی مولانا معرق چوب

کارم چو زلف یار پریشان و درهمست پشتم به سان ابروی دلدار پر خمست سعدی

گویند سرانجام ندارید شما ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم مولانا

به ازین چه شادمانی که تو جانی و جهانی چه غمست عاشقان را که جهان بقا ندارد مولانا

ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی دودم به سر برآمد زین آتش نهانی سعدی

ز فلک فتاد طشتم به محیط غرقه گشتم به درون بحر جز تو دلم آشنا ندارد مولانا

در دل و جان خانه کردی عاقبت هر دو را دیوانه کردی عاقبت مولانا

ای ما و صد چو ما ز پی تو خراب و مست ما بی تو خسته ایم تو بی ما چگونه ای مولانا

آب حیات عشق را در رگ ما روانه کن آیینه صبوح را ترجمه شبانه کن مولانا

صنما به چشم شوخت که به چشم اشارتی کن نفسی خراب خود را به نظر عمارتی کن مولانا

از درد تو هیچ روی درمانم نیست درمان که کند مرا که دردم هیچست مولانا

افکند مرا دلم به غوغا و گریخت جان آمد و هم از سر سودا و گریخت مولانا

ای زندگی تن و توانم همه تو جانی و دلی ای دل و جانم همه تو مولانا

چون می روی بی من مرو ای جان جان بی تن مرو وز چشم من بیرون مشو ای مشعل تابان من

تو را سری است که با ما فرو نمی آید مرا دلی که صبوری از او نمی آید سعدی

گر به صحرا دیگران از بهر عشرت می روند ما به خلوت با تو ای آرام جان آسوده ایم

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم حافظ

قطره چو کشد حبس صدف در گردد بهزاد گنجور گنج ور خیام behzad ganjvar

گنج ور behzad ganjvarره صبر چون گزینم من دل به باد داده که به هیچ وجه جانم نکند قرار بی تو سعدی خط بهزاد گنجور

گرد آن نقطه چو پرگار همی زن چرخی این چنین چرخ فریضه است چنین دایره را بهزاد گنجور گنچ ور behzad ganjvar مولانا

ما چاره عالمیم و بیچاره تو / ما ناظر روح و روح نظاره تو (مولانا) behzad ganjvar بهزاد گنج ور گنجور

behzad ganjvar چندان بگردم گرد دل کز گردش بسیار من / نی تن کشاند بارمن نی جان کند پیکارمن (مولانا) بهزاد گنج ور گنجور)

Behzad ganjvar- تنم فرسود و عقلم رفت و عشقم همچنان باقی / وگرجانم دریغ آید نه مشتاقم که کذابم (سعدی) (بهزاد گنج ور گنجور)

Behzad ganjvar- ماییم قدیم عشق باره / باقی دگران همه نظاره (مولانا) (بهزاد گنج ور گنجور)

قلندران حقیقت به نیمجو نخرند قبای اطلس آنکس که از هنر عاریست بهزاد گنج ور گنجور حافظbehzad ganjvar

زمیانم چو گزیدی کمر مهر تو بستم / چو بدیدم کرم تو به کرم دست گشادم / نصرالعشق اجیبوا و الی الوصل انیبوا / طلع البدر فطیبوا قدم الحب و انعم (مولانا) بهزاد گنجور behzadgd ganjvar

تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست / راه رو گر صد هنر دارد توکل بایدش بهزاد گنج ور گنجور behzad ganjvar

Search for:

شعروگرافی

مولوی
سعدی
حافظ
فردوسی
عطار
نظامی
خیام
سیدرضا خطیبی

گالری

خط و طرح
خط و چوب
معرق و مجسمه

صفحات

خانه
برگ نخست
نمایشگاه
- پاییز ۱۳۹۷
- زمستان ۱۳۹۸
سفارش و خرید
درباره ما
تماس با ما

هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد.